Ταξιδεύοντας για Αθήνα με το λεωφορείο δίπλα μου καθόταν μια κοπέλα.Είχε ακουστικά στο αυτί και σε όλη τη διαδρομή έστελνε και δεχόταν μηνύματα....μια άλλη κοπέλα που καθόταν διαγώνια από μένα έπαιζε μονόπολη στο κινητό.Ο νεαρός παραδίπλα έπαιζε παιχνίδι με αυτοκίνητα..Γύρισα πίσω από περιέργεια να δω ποιος δεν ασχολιόταν με το κινητό του.Δεν υπήρχε κανείς..μια γιαγιά απαντούσε σε ένα νόκια παλιό μοντελάκι:στο Μεταξουργείο να κατέβω ή στον Κηφισό; ρωτούσε γεμάτη απορία.Μια άλλη κοπέλα μες στα νεύρα έλεγε:πολύ ώριμο εκ μέρους του να σου αφήσει το αυτοκίνητο χωρίς βενζίνη.Όχι ρε συ δε σου χρυσώνω το χάπι.Να σου μιλήσω γλυκά ενώ βλέπω να αυτοκαταστρέφεσαι;ο οδηγός με ένα hands free διαολόστελνε έναν που του έδωσε μια ακάλυπτη επιταγή.Όλο το λεωφορείο μιλούσε,μηνυματιζόταν και ήταν σε ένταση..Κοίταξα τα χέρια μου...κι εγώ με ένα κινητό στο χέρι ήμουν γιατί άκουγα μουσική..καλωδιωμένη κι εγώ επίσης...μου ξίνισε.Έβαλα το κινητό στην τσάντα μου γιατί σκεφτόμουν πως όλοι τελικά ρομποτάκια έχουμε καταντήσει και αφοσιώθηκα στη διαδρομή...οι εικόνες άλλαζαν πριν προλάβει το μάτι να τις εντοπίσει.Πράσινο,καφέ,γαλάζιο....σπίτια,δρόμοι,αυτοκίνητα,θάλασσα.Πόσα πράγματα χάνουμε καθημερινά μιλώντας στο κινητό και δεν βλέπουμε τα χρώματα που υπάρχουν γύρω μας;γιατί ρε γαμώτο;τι θα πάθουμε αν απλά βολευτούμε στα καθίσματά μας και κοιτάξουμε έξω από το τζάμι ακούγοντας μουσική από ραδιοφωνικό σταθμό του λεωφορείου;
<<Συγνώμη;>>είπα στον οδηγό...βάζετε λίγη μουσική;
Με κοίταξε με μισό μάτι στην αρχή γιατί είχε και την καούρα της ακάλυπτης επιταγής αλλά μου είπε:τι σταθμό;
<<Ότι να ναι>>του είπα και του έσκασα χαμόγελο...<<δεν ξέρω τους σταθμούς της Αθήνας>>.
<<Επαρχιωτάκι;>>ρώτησε.<<Μμμ>>του είπα κουνώντας το κεφάλι μου.
Έβαλε 92,9kiss fm η μουσική ξεχύθηκε στο χώρο και όλοι ανακάθισαν στις θέσεις τους.Νομίζω πως όσο περνούσε η ώρα οι περισσότεροι έδειχναν πιο χαλαροί.Μακάρι να ήμουν σίγουρη πως όσοι ταξίδευαν σε αυτό το λεωφορείο βρήκαν λίγη ηρεμία χάρη στη μουσική που πρότεινα να ακούσουμε.Μακάρι να ήταν νόμος στα λεωφορεία να μιλάμε όλοι μεταξύ μας άσχετα αν γνωριζόμαστε ή όχι.Έτσι,για να αφήνουμε την τεχνολογία στην άκρη,για να επικοινωνούμε,για να ερχόμαστε σε επαφή,για να κάνουμε τα ταξίδια πιο ευχάριστα και ανθρώπινα...
Την επόμενη φορά που θα ταξιδέψετε....σας συμβουλεύω απλά να απολαύσετε το ταξίδι σας...αφήστε τα όλα εκεί απ'όπου φύγατε και μόλις φτάσετε στον προορισμό σας ξαναπιάνετε τα προβλήματα από την αρχή...αλλά στο μεταξύ απλά χαλαρώστε κι απολαύστε τη φύση και τους γύρω σας.....καλή εβδομάδα σε όλους.
